Happy travels.....

Hallo allemaal,

Weer even een update voordat ik alles weer vergeten ben.

Vorige week een soort van druk weekje gehad. Op maandag avond moest ik richting accra, aangezien ik op dinsdag een vergadering had met de andere care & teaching coordinatoren. Vergadering was op dinsdag ochtend 10 uur, wat anders betekent dat ik rond een uurtje of 4 in de morgen cape coast moet verlaten. Dus avond ervoor gegaan, Bij de meiden in accra blijven slapen. Ondertussen gaat natuurlijk het gewone werk ook gewoon door, dus dat moest ook op maandag allemaal gedaan zijn. Dus nog vrijwilligers bezocht, paspoort opgehaald die weer verlengd is voor 3 maanden, nog een vergadering met ons eigen team. Daarna dus richting accra. Aangezien de bussen hier niet vertrekken op tijd, maar op wanneer ze vol zijn moest ik heerlijk 2 uur wachten in de bus. Eindelijk om 9 uur gearriveerd bij de meiden in accra. Nog ff indo mie gegeten, friends gekeken en lekker geslapen.

Dinsdag ochtend vergadering. Mijn soort van baas uit de UK was er ook. Een nuttige vergadering, en we waren rond een uurtje of 1 klaar. Nog ff naar het kantoor extra info gehad, wat dingen door gesproken, en daarna met Katie (andere care coordinator van een andere regio) wezen lunchen en beetje shoppen. Daarna na het huis van de meiden, want we hadden woensdag nog een ‘general meeting’ waar al het personeel bij aanwezig moest zijn. ’s Avonds uit eten geweest en heerlijke hamburgers gegeten. Ze hadden gewoon hamburgers met blauwschimmelkaas. Toch lekker een keer kaas eten!!!!
Woensdag om 10 uur de general meeting gehad. De baas was er ook uit de UK. Degene die projects abroad zeg maar was begonnen. Het bleek dat daardoor alle collega’s een stuk rustiger waren, dan dat ze normaal zijn. Na de vergadering kregen we lunch, en daarna met de Cape Coast collega’s naar huis gereisd.
Donderdag moest ik eigenlijk heel veel kantoor werk doen voor onze 2 week specials dat binnenkort komen, maar om 10 uur ochtends geen elektriciteit meer. Dus maar op bezoek gegaan bij vrijwilligers op hun project. Hele dag geen elektriciteit gehad….. Avonds uit eten geweest met Eric, mijn amerikaanse stiefbroer waarmee ik bij het gastgezin woonde. Hij zou zaterdags weer naar huis gaan.
Vrijdag wou ik al het werk in halen wat ik niet kon doen op donderdag. Om half 8 al aan het werk, en nog geen uur later ging de elektriciteit weer uit. Deze keer nog maar even op me laptop gewerkt. Ondertussen contact gehad met een vrijwilliger die heimwee had, dus daar nog maar snel heen gegaan en met haar gepraat. Uit eindelijk rond 1 uur klaar met werken, snel lunchen tas pakken en richting de bus.
Samen met Katie en Kirsty (2 collega;s uit een andere regio) zou ik het weekend naar de Green Ranch, bij lake Botomswe om daar te gaan paardrijden. Moest een uurtje wachten in Cape Coast voordat de bus vertrok en verder ging het reizen erg voorspoedig. Keer overstappen op een trotro, een taxi en ik was er na 4 uur reizen. The ranch was op een heuvel gelegen wat uit keek op het kratermeer. De maan scheen in het water, wat een super mooi effect gaf. Andere meiden waren er een uurtje later. Wat gegeten, gedronken, gekletst en toen het bed in.
Zaterdag ochtend ontbeten, daarna wezen zwemmen in het meer. Rond 12 uur lunchen, en daarna rond 2 uur paardrijden. Mijn paard was redelijk rustig, maar ging telkens ruzie maken met 2 andere paarden. Bijten of proberen te schoppen. De rit was erg mooi, op onverharde wegen langs het meer, en door kleine dorpjes etc. Na 1,5 uur gereden te hebben waren we op de helft, en zijn we omgekeerd. Op de terug weg mochten de paarden zwemmen met ons nog op hun rug, wat erg leuk was. Terug op de ranch heerlijk gedouched, een potje fase 10 gespreeld, en toen begon het als een gek te regenen, waaien, onweren. Echt super mooi om te zien de onweer boven het meer.
Na een uurtje was het weer droog en onweerde het alleen nog. Lekker gegeten, gekletst met de 2 vrijwilligers die daar op het moment werken. Om 9 uur was iedereen bekaf. Katy en kirsty hebben nog een tijdje gekletst in bed, en ik was zo moe dat ik er gewoon door heen heb geslapen.
Zondag ochtend weer lekker ontbeten. Nog even gezwommen, weer een poging gedaan om fase 10 te spelen tot onze taxi chauffeur ons op kwam halen.
En toen begon mijn geweldige terug reis, NOT……. Ik had van de mevrouw van de Ranch directions gekregen hoe terug te komen. Want hoe ik was gekomen, kon ik niet terug. Iets met volle trotro’s etc. Toen ik aankwam in bekwai waar ik een trotro moest nemen richting cape coast misschien met een paar overstappen etc, werd mij verteld dat dat niet mogelijk was. Ik moest terug naar Kumasi, daar een trotro nemen weer richting cape coast. Wat betekende dat ik een uur in de trotro moest zitten, en daarna vanuit kamuasi weer langs deze plek zou komen, richting cape coast. Nou het moest maar, er was geen andere optie. In Kumasi aangekomen, was ik op een super groot trotro station. Op zoek naar de trotro voor Cape Coast was een hele zoek tocht, en werd wel naar 20 verschillende plekken gestuurd. De plek waar normaal de Tro richting Cape Coast zou gaan ging niet meer, en ik werd naar de tro richting Takoradi gestuurd die in Cape Coast zou stoppen v oor mij.
Ergens halverwege werd opeens een mevrouw ziek en begon in de tro over te geven. Tro stopte, poging gedaan om de vrouw eruit te laten, op het moment wanneer ze half buiten is valt ze flauw. Iemand kon haar nog net half op vangen. Kwamen een paar mensen aangerend. Werd een emmer water over haar heen gegooid, maar ze was nog steeds bewusteloos. Ze werd opgetild, in de trotro gegooid, en de helft van de mensen kwam uit de trotro, en ik zat nog verbaasd achterin wat er allemaal gebeurde en we scheurden weg richting een kliniek. Daar aangekomen werd ze door 3 man een kamer ingedragen. 2 uur zitten wachten met iedereen die in de trotro had gezeten, de mensen die waren uitgestapt waren ondertussen lopend naar de kliniek gekomen. Uiteindelijk kwam de zwakke erg ziek uitziende vrouw uit de behandelkamer ondersteund door iemand, werd in de trotro op schoot van een andere man gelegd en we reden weer verder.
Ik werd er in cape coast uitgegooid, gelukkig vlak bij mijn huis en ik kon ook nog een taxi vinden die mij thuis kon droppen. Ondertussen 10 uur ’s avonds en ik was eindelijk thuis. Een ritje wat normaal nog geen 4 uur duurt, duurde nu gewoon 10 uur.
Thuis gekomen nog maar ff wat pasta gekookt, aangezien ik alleen ontbijt had gehad en een pasteitje. Even heerlijk met de honden geknuffeld, en daarna maar eens mijn bed in.